Dissonant

Karen Gwyer

Rainy cityscape with tram, a big road and sidewalk

Dissonant #12 on Radio Vacarme

Tracklist for Dissonant #12 (01/03/2023).
Dissonant goes live every first wednesday of the month at 8PM CET via Radio Vacarme.

Owelle – Yeah
Detuned Leashes, Creaked Records 2023

Yushh – Close Fall
Look Mum No Hands, Wisdom Teeth 2023

Ehua – Nefele
Clouds EP, 3024 2023

Mantra – Damaged
Damaged EP, Sneaker Social Club 2023

Loraine James – Queer
FYAI Demos + Ditched Album, Not On Label 2020

Dale Cornish – Palace Intrigue
Traditional Music of South London, The Death of Rave 2022

Holly Herndon – Control And
Movement, Rvng. Intl 2012

Honingbeer – Alula Borealis
Opia EP, Bigamo Musik 2023

Roxane Métayer – Limace pâlissante
Perlée de sève, Marionette 2023

Nyokabi Kariũki – Nazama
Feeling Body, Cmntx 2023

Maria W Horn – Epistasis
Epipstatis, Hallow Ground 2019

Zavoloka – Inhale
The Wire Tapper 20, Wire Magazine 2008

Karen Gwyer – Sugar Tots
Needs Continuum, No Pain In Pop 2013

Bergsonist – Underwater
Bergsonist, Not On Label 2023

Strië – Untitled 1956
Struktura, Serein 2015

Marlene Ribeiro – Toquei no Sol
Toquei no Sol, Rocket Recordings 2023

SØS Gunver Ryberg – Spine
Spine, Arterial 2023

Authentically Plastic – Sakata
Raw Space, Hakuna Kulala 2022

Mathilde Nobel – I Eat Air
Founds on Land, Nous’klaer Audio 2022

Erika – Star Line Down
Anevite Void, Interdimensional Transmissions 2023

Heejin Jang – In The Egg
Me and The Glassbirds, Doom Trip Records 2023

Anaïs Tuerlinckx – Grattements de métaux sur organe usé
Dissection lente d’un piano rouillé, Vlek Records 2021

MJ Guider – Benedictus: Tribute to Leviathan, Her Ancestors and Her Progeny
Temporary Requiem, modemain 2021

Malibu – So Far Out of Love
Palaces of Pity, Not on Label 2022

Fatima Al Qadiri – Mojik (Your Waves)
Gumar, Hyperdub 2023

Mary Ocher – Creases of Your Skin
Power and Exclusion from Power, Underground Institute 2023

Karen Gwyer

Karen Gwyer – Rembo

Karen Gwyer – Rembo (Don’t Be Afraid)

‘Rembo’ doet denken aan ‘Rambo’. Vechtlust en winnen. Zweten en raken. Karen Gwyer gaat in haar songs een eigen duel aan. Meanderen versus techno-beats. Zwijmelen versus overrompeld worden. Het is een strakke strijd waarbij Karen Gwyer tegen haar gewoonte in, de duur van de tracks tot grijpbare lengtes beperkt. ‘Why Is There A Long Line In Front Of The Factory’, ‘Because The Workers Are On Strike’. Het is een niet eerder geziene dialoog tussen tracks. Het leest grappig als tracklisting. Als je luistert, snapt je wat ze doen wilt. Roepen en antwoord. Het lijkt te doordacht, maar dat is buiten Gwyers’ wil om dansplaten te maken gerekend. Melancholie wordt al gauw dromerig en strak dansbaar. De tegenhanger klinkt als rondfladderende, doelloze akkoorden die door een kinderhand worden ingespeeld. Gwyer improviseert wanneer ze op een podium staat, zoekt fragmenten en toetst de wil om te dansen af bij het publiek. Songs groeien als weinig raakbare ideeën, tot ze op plaat belanden. Haar Detroit-roots schitteren op het heerlijke ‘Why Does Your Father Look So Nervous’, jachtige dolgedraaide ritmes, een zelden aangeslagen akkoord. Maar grandiozer gaat ze op ‘He’s Been Teaching Me How To Drive’. Pompeuze, elastische, detailrijke, langzaam opbouwende techno die explodeert tot een fameuze clubtrack. Zweet druipend van de muren. De vloeren glad als een oververhitte nacht in Tresor. Eens het zweet opspetst, gaat Gwyer verder met het hardere beukwerk op het afsluitende ‘Did You Hear The Owls Last Night’. Bezwerend en lichtjes intimiderend. Gegroeid en doorleefd. Karen Gwyer heeft niet alleen een nieuw klein mensje op de wereld gezet intussen, ook als artieste is ze gegroeid en wordt ze steeds meer en meer een fijnproeverskeurmerk.